PearlMermaid

Julka

Opko opowiada o syrenach- nas użytkowniczkach.
Komentujcie.

Rozdział I

Spotkanie

Był słoneczny poranek. Julie niechętnie podniosła się z łóżka. Ach! Znów ta szkoła! I na dodatek klasówka z historii, akurat wtedy, gdy człowiek ma depresję. Jej powodem jest zawód miłosny. Julie była nieszczęśliwie zakochana w Meiku- przystojnym, inteligentnym chłopaku z klasy. Była jednak pewna przeszkoda- podstępna Eveline.
No cóż! Trzeba żyć dalej i iść do szkoły.- pomyślała Julie.
- Juuuuuulie! Szybciej! Guzdrzesz się jak jakiś ślimak!- zawołała Meggie, siostra dziewczyny.
- No już! Mamy jeszcze trochę czasu.- odkrzyknęła.
Nie lubiła, gdy Meggie tak ją traktowała. Obie miały po dwanaście lat, ale Meg(Meggie) traktowała siostrę jak pięciolatkę.
Julie ubrała się i poczłapała do kuchni.
- No nareszcie! Jest już 7.40., a my mamy lekcje na 8.00.!- Meggie pokazała palcem na zegarek.
- I co z tego? Czy ja zawsze muszę się ciebie słuchać?- oburzyła się dziewczyna.
Prędko wepchnęła kanapkę do buzi, popiła herbatą, a potem poszła umyć zęby. Przed wyjściem dziewczęta nakarmiły jeszcze królika, który należał do Julie.
Po chwili wyszły do szkoły. W szatni przebrały się i ruszyły do sali. Byli tam już prawie wszyscy, ponieważ klasówka miała być na pierwszej godzinie.
Julie spojrzała tęsknym wzrokiem na Maika. Nagle stanęła przed nią Eveline.
- Co się tak patrzysz? Myślisz, że zwróci na ciebie uwagę? Mylisz się.- prychnęła.
Dziewczyna nie zwróciła na nią uwagi, usiadła w ławce.
W tym momencie weszła nauczycielka, pani Berg.
- Wyjmijcie kartki, a ja napiszę pytania na tablicy.- oświadczyła uczniom.
Julie oraz Meggie nie miały problemu. Odpowiedziały na wszystkie pytania i oddały kartki.
Potem miały inne lekcje: przyrodę, polski, matematykę, w-f i muzykę. Po tej godzinie wróciły do domu.
Powitała je mama.
- Cześć dziewczynki! Jak w szkole? Musimy porozmawiać. Rozbierzcie się i umyjcie ręce. Przyjdźcie do kuchni.
Gdy siostry wykonały polecenia poszły do kuchni. Przy stole siedziała mama, babcia Leokadia oraz ciotka Emma.
- Witaj Julie, witaj Meggie! Usiądźcie, musimy wam coś powiedzieć.- oznajmiła Leokadia.
- Tak? O co chodzi?- spytały siostry.
- Dwa lata temu mówiłyśmy wam, że jesteście syrenami…- zaczęła ciotka.
Okazało się, że dziewczyny zostały wybrane przez Królową syren, Iris do pewnej misji.
Miały pokonać złą Arlenę, która chciała zniszczyć królestwo i wszystkie syreny oraz połączyć swoje perły.
- Mamo, ciociu, babciu! Staniemy do walki. Nie pozwolimy Arlenie wygrać.- powiedziała stanowczo Julie.
Meggie uścisnęła jej dłoń na znak przyjęcia wyzwania.

Następnym dniem była sobota. Dziewczyny chciały iść do kina albo na basen. Powstrzymała je ciotka Emma.
- Musicie iść nad ocean, na plażę. Dziś mają przybyć inne syreny. Dostałam znak od królowej. Te dziewczyny to wasze rówieśnice.- powiedziała.
- Dobrze spotkamy się z nimi.- zgodziła się Meggie.
Julie wzięła królika i poszły. Kiedy dotarły na plażę wypuściły Jimmiego, by mógł pobiegać.
- Ciekawe jakie one są?- zastanawiała się na głos Julie.
W tym momencie ujrzała siedem dziewczyn. Poznała, że to właśnie one.
Podeszły do nich.
- Cześć- przywitała je Meggie.- Jestem Meggie, syrenia księżniczka złotej perły. To moja siostra, Julie, ma niebieską perłę.
- Hej! Jestem Kate, jestem syreną fioletowej perły.- przedstawiła się jedna z dziewczyn.
- Ja mam na imię Nikki, moja perła jest żółta.
- Nazywam się Luchia, mam różową perłę.
- Jestem Ayu, moja perła ma kolor srebrny.
- A ja jestem Kadiri, posiadaczka czerwonej perły.
- Ja ma na imię Fynn, mam zieloną perłę.
- A ja mam zwyczajne imię… Wera, mam pomarańczową perłę.

C.D.N.

Dragoni

Ciekawe opowiadanie Julka. Oby tak dalej!

Julka

Dzięki. Jestem przygotowana również na krytykę. Niedługo napiszę dalej.

Noriko

zwyczajne imię..? Przecież imiona takie jak Kadiri czy też Fynn to również zwyczajne imiona o.O"
No i oczywiście Noriko to również zwyczajne imię! XD"
Ogólnie opowiadanie dosyć ciekawe, pisz dalej.

--

Przepraszam za to, że nie każde opowiadanie skomentuję, ale nie mam czasu na przeczytanie powiedzmy 5 rozdziałów czy coś.

Julka

Dzięki! Niedługo zamieszczę ciąg dalszy, ponieważ już napisałam.